Последните денови на дипломатска трка за мир во Украина завршија со невидена блокада. Две реченици – едноставни, но силни – ја урнаа надежта дека конфликтот може брзо да заврши. Лидерите на Украина и Русија останаа непомирливи, а светските посредници не успеаја да ја свртат ситуацијата. Додека преговорите се одвиваат зад затворени врати, милиони луѓе остануваат во неизвесност, следејќи ја секоја изјава и секој потег на своите лидери со страв и надеж.
Светската јавност со недели гледаше на дипломатските обиди со оптимизам – на сите континенти се вложуваа напори за постигнување барем привремен прекин на огнот. Но, се чини дека оваа надеж е далеку од реалноста. Територијалните барања на Русија остануваат цврсти и непомирливи, додека Украина категорично се држи до својот став дека не може и нема да се откаже од ниту еден дел од својата територија.
Во меѓувреме, притисокот од странските посредници, особено од САД и Европа, само ја усложни ситуацијата. Секој потег, секоја изјава и секој предлог се пресметува со внимателност, бидејќи погрешна одлука може да ја промени судбината на милиони луѓе. Лидерските разговори кои требаше да донесат мир, во најголем дел се претворија во тензија и конфронтација, откривајќи ги огромните разлики меѓу странаите и интересите кои ги застапуваат.
Европските лидери, кои се обидуваа да ја одржат рамнотежата, јасно покажаа поддршка за Украина, но и предупредија дека реалната моќ да се промени ситуацијата не секогаш е во нивни раце. Состојбата е комплексна, а времето работи против мирот. Со секој изминат ден, ризикот конфликтот да се продлабочи станува сè поголем, додека цивилите се соочуваат со неизвесност и страв.
Во оваа ситуација, светот станува сведок на една сурова вистина: конфликтот во Украина не е прашање што може да се реши брзо. Две реченици, кажани од двајца лидери, ја потврдија неможноста за брз договор и ја покажаа цврстината на нивните позиции. Додека се очекуваат нови дипломатски обиди, неизвесноста и напнатоста остануваат, а иднината на Украина сè уште е неизвесна и кревка.
Светот гледа со страв, а секој следен потег може да биде пресуден за судбината на регионот, но и за стабилноста во Европа и пошироко. Станува јасно дека овој конфликт нема брзо решение, и дека мирот кој многумина толку многу го посакуваа, можеби ќе треба да почека многу подолго отколку што се надеваше.
